09-08-2020-17:14:23
Ben 25 Ağustos 1958 doğumluyum.
Köyümüzdeki lakabı ile "Nail Çavuş" un oğluyum.
1981 yılında Ağrı'da başlayan öğretmenliğim ve 1994 yılında Sinop'ta başladığım Maarif Müfettişliği ile 36 yıl Milli Eğitime hizmet ettim. Sırasıyla; Ağrı, Adana, Sivas, Niğde, Sinop, İstanbul, Kayseri ve Kocaeli’de görev yaptım. 2017 yılında emekli oldum. Bu satırları okuyan çoğu köylümüz belki beni tanımayacak veya hatırlamayacaktır, çünkü 32 yıl Niğde dışında görev yaptım. Benim gibi mecburi sebeplerle köyünden memleketinden uzak kalan, hatta doğduğu yerde değil de doyduğu yerde memleketine özlemle vefat eden birçok köylümüz vardır. Hepsine rahmetler diliyorum. Son yıllarda sürekli artan siyasi ayrışmalar nedeniyle kardeşleri, akrabaları ve köylüleri ile küs olanların sayısı gittikçe artmaktadır. Gençlerimiz Türk-İslam gelenek ve göreneklerini her geçen gün kaybetmektedirler. Bu ölümlü Dünya'da birbirleriyle sadece başkalarının refahı ve menfaati için kırgın, küskün ve uzak duran köylülerimize sesleniyorum...
Bir zamanlar köyümüzün akıl danıştığı, haytaların büyüğü; Ömer Onbaşı, Hasan Çavuş, Kuddusi amca, Aziz amca, İlyas Amca, İzmir'in beyefendisi Ahmet Amca, Refik Abi, Hasan Çavuşun oğlu İsmail Hoca, Kuluz, Kuluz Arif, Asım amca(yüzbaşı) nerede…
Gırağların otoriter Veysel Çavuş'u, İbrahim, Feramis, Turist Yaşar, Gübbük Mustafa kardeşler, Bünyamin amca, Sait Amca, Neşet amca, muhtar Ali, Veyis amca, Bilal amca, eniştem Boyalı Yaşar, Veysel Göktaş, Gübbüğün Yusuf’un oğlu Mustafa ve Duran nerede…
Çankaya'lardan; Kara Mehmet, babam Nail Çavuş, Uzun Şükrü, Pala Mustafa, Mevlüt ve Nurettin dayılarım, Avukat Hasan ağabeyim, köylülerimizin çok sevdiği Kuddusi ağabeyim nerede…
Köyümüzde uzun yıllar muhtarlık yapan Osman Onbaşı ve oğulları Yaşar, Muhsin ve Fikret Usta nerede…
Altıparmaklar'dan; Recep Amca, Muharrem Amca, eniştem Nisani Altıparmak, Tevfik Altıparmak, Tevfik Altıparmak Tevfik Altıparmak, Arif Çavuş ve demirci ustamız Durmuş ağabey nerede…
Etem Mehmet, oğulları Ramazan abi(ali onbaşı) ve Necip amcamız nerede… Öztürk'lerden; Şambaz Öztürk, Ziya amca ve oğulları; Mehmet abi, Fevzi kardeşim, Mustafa nerede…
Demirci'lerden; Hüseyin Usta, Mehmet amca, Hakkı Usta, Ahmet Usta, Rafet Abi, İsmet Usta, Abdi abi ve Memduh nerede...
Godallardan; Aliyaşar Amca, köyümüzün ilk öğretmeni Nasuh Hoca nerede… Irzalardan; Sami Amca, Rasık Amca, Resul Amca ve oğlu Zeki, Muhterem abi, arkadaşım Mahmut ve Ahmet Abi nerede…
Aslanlar'dan; Goyneksiz, Kör Sülman, Yalama İbrahim(Kezbanın İbram), Mustafa Hoca, Kadir amca, Muhterem Aslan, Sadir Abi nerede…
Memmet Onbaşılardan; Mehmet Onbaşı, Çapıtbaş Abdullah amca ve İsmet Amca nerede…
Köyümüzün gazisi Şahmettin amca, oğlu Kamber, ayakkabı ustası Şemsettin amca, Şambaz Türkaslan, Esat Öztürk, Tren Durmuş, Habib amca, Hurşit’in Cemal Çinar, İsa Aydoğan, Fazlı Mustafa, Belgıya Kılıç, Abdullah Kılıç(topal Abdulla), köyümüzün garibi ONBAŞI, Eyüp Aydoğan, Hasan Aydoğan nerede… Zeynullah amca, oğlu Mehmet, Cahil amca(asıl adı Mehmet), Salif Keçeci, Nütlünün Sami, Civelek Kuddusi amca, Çakırlardan; Ali amca, Hacı amca, Kuddusi amca ve Zeki Ustanın oğlu Yasin nerede…
Tevgelerden; Arif amca, oğlu İbrahim, Fehmi Akdemir nerede…
Niyazi oğlu Nazım, Tahir oğlu Muhsin, Cemal Öztürk nerede, Kadir Bostan’ın babası Süleyman Amca, Muzaffer(anik), Refik Göktaş Abi, Bacalardan; Ali Rıza amca ve oğlu Ergün, Fikret Özcan’ın oğlu Ahmet Özcan, Şevket Cengiz amca, Ali Cengiz Abi, İsmail Balcı’nın torunu herkesin candan sevdiği Emrah Erdoğan ve yakın tarihte kaybettiğimiz Durmuş Abinin oğlu Ramazan…..
Hani neredeler…?
Gördüğümüz gibi yukarıda isimlerini yazabildiğim değerlerimizin hepsini kaybettik. Kimse bu dünyada ilelebet kalmıyor. Genç yaşlı sırası gelen bu dünyadan göçüyor…
Burada sadece herkesin tanıyabileceği kişilere yer verebildim. Kadınlarımız da başımızın tacıdır. Onları da elbette yazmak isterdim. Ancak yazımı uzatmak istemedim ve okuyucuların genelde köyümüzün gençleri olduğunu düşündüğüm için bu şekilde tercih ettim. Annem Rukiye(urguş), teyzem İmaş, halam Fadimana ve genç yaşlı tüm kıymetli kadınlarımızın da mekânları Cennet olsun. Allah rahmet eylesin. Bir gün bizde bu listede yerimizi alacağız. Yukarıda isimlerini yazabildiğim rahmetlilerin oğullarına, torunlarına ve tüm köylülerimize demem o ki; biz akrabayız, düğünümüzde, cenazemizde hep birlikteyiz. Son yıllarda maalesef siyasilerin oy uğruna ve kendi çıkarları için bizi ayrıştırma politikaları gittikçe artmaktadır. Lütfen geçici kişilerin süslü söylemleri uğruna birbirimizi kırmayalım, üzmeyelim, küsmeyelim. Onlar gelip geçicidir. Zor günlerimizde onlara sesimizi duyuramayız, yanımızda bulamayız. Düğünümüzde, derneğimizde, cenazemizde belki sembolik olarak bulunabilirler ama inanın musalla taşına konduğumuzda saf tutacak, tabutumuza el verecek yine yakınlarımız ve köylülerimiz olacaktır. Dolar “şu” olmuş, altın “bu” olmuş onlar için önemli değil, inanın biz; o cansiperane savunduğumuz siyasilerin umurunda bile değiliz…
25 Temmuz 2020 de köyümüzü ziyaret ettim. Çocukken anılarımın olduğu dağ, tepe ve her yere gidip anılarımı yeniden yaşadım. Harabeye dönmüş köyümüzün tüm bölümlerini gezmeye çalıştım. Eskiden çıraklık sistemi ile çocuklar toprağı fazla olan çiftçilere çırak olarak verilirdi. Bende ilkokulu bitirdiğimde lakabıyla Yalama İbrahim’e çırak olarak verilmiştim. Çıraklığım sırasında; Belikmeşe’de, Kamışlıyerde, Bukuşun Harmanında, Doyduk’ta, Kemerli’de, Çukurçimen’de, Kötü Yayla’da, Delikli Kaya’da ve “a dere” de unutamayacağım anılarım oldu. Buradan Tekrar çıraklığını yaptığım İbrahim amcama, eşi Kiraz neneme ve beni evladı gibi sevip koruyan gelinleri Akkadın Bacıma Allah’tan rahmet diliyorum. Mekânları Cennet olsun.
Genç ihtiyar tüm köylülerimizi saygıyla selamlıyorum. Burada isimlerini hatırlayamadığım için yazamadığım yakınlarınız varsa sizlerden özür diliyorum…
İskender ÇANKAYA
Emekli Maarif Müfettişi
Kocaeli /06 Ağustos 2020